Mijn 'geesteskindje' Hipinderegen.nl bestaat alweer vijf jaar. Vijf jaar waarin ontzettend veel is gebeurd en veranderd. Vijf jaar waarin ik ontzettend veel heb geleerd en overwonnen. Vijf jaar waarin ik leuke mensen heb leren kennen, maar ook vreselijke galbakken. Vijf jaar met vele vreugdedansjes, maar ook met angstige huilbuien waarin ik dacht: ''Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen''. Na vijf jaar sta je opeens weer even stil bij al die momenten. Daarom leek het me fijn om het hele verhaal eens op te schrijven. Hoe het allemaal begon... Als je opgroeit op het West-Friese platteland, moet je ver fietsen om ergens bij iets van leven (behalve schapen of koeien) te komen. Zo fietsten wij bijna 3 km richting de basisschool, 12 km richting de middelbare school en iets van 6 km richting de trein. Tijdens de middelbareschooltijd kwam mijn moeder aanzetten met een fluoriserend groen met paars regenpak. Ik heb geen idee waar ze dat ding vandaan had, maar hij was in ieder geval erg lelijk. Helaas is het onding in de Hipinderegen.nl tijd in de vuilnisbak beland en hebben we er geen foto meer van, maar hij leek een beetje op deze hieronder. Alleen dan dus in het paars en fluoriserend groen. Behalve dat fluoriserend groen en paars nou niet echt hippe kleuren zijn, was het ding ook vormloos en ging je er na 12 km fietsen ontzettend in zweten. Hij ademende namelijk niet. Resultaat: Ik trok liever geen regenpak aan. Nadat ik voor de zoveelste keer doorweekt aankwam op m'n bestemming, omdat ik weigerde een lomp en oncomfortabel regenpak aan te trekken, was ik het meer dan zat. "Waren er nou echt geen regenjassen die niet alleen zorgen dat je droog blijft, maar ook een beetje stylish van A naar B komt tijdens een plensbui?" De zoektocht naar het hippe regenpak was geopend. Ik struinde het internet af, maar concludeerde dat er in Nederland geen fashionabele regenjassen te vinden waren. Maar de hoop was nog niet verloren, want ik ontdekte dat vrouwen in het regenachtige Scandinavië de regen wel in stijl trotseerden. Deze prachtige regenjassen waren alleen nog niet in Nederland verkrijgbaar. Mijn ondernemershart begon te kriebelen... Ik studeerde toen nog aan de Vrije Universiteit en volgde een Master Beleid, Communicatie en Organisatie. Voor deze studie heb ik een HBO diploma Commerciële Economie (Marketing) behaald en tijdens de Master miste ik het om creatief en praktisch bezig te zijn. Zo'n Master is voornamelijk theoretische, taaie, droge stof. In dit nieuwe idee kon ik mijn ei weer kwijt. Ik besloot om een klein deel van mijn spaargeld te investeren en haalde de jassen richting Nederland. Mijn broertje, werkzaam bij het Korps Mariniers, vertrok een jaar naar Aruba om daar op de kazerne te werken en dus kon ik zijn slaapkamer mooi als opslagplaats gebruiken. (Jammergenoeg heb ik geen foto gemaakt van de dozen die opgestapeld in zijn kamer stonden.) Ik knutselde mijn eigen eerste logo in Paint en bouwde een website via mijnwinkel.nl. Hiervoor betaalde ik maandelijks € 19,95,  dus dat viel te overzien. Na ongeveer drie maanden ging Hipinderegen.nl online. Ondertussen dacht mijn moeder dat ik lichtelijk gek was geworden, maar liet me mooi mijn gang gaan.   Ik denk dat ik na ongeveer een week mijn allereerste regenjas verkocht en dus ook mijn eerste vreugdedansje deed. Mijn moeder vond het ondertussen nog steeds verbazingwekkend dat mensen zomaar een regenjas kochten via het internet, maar ook fantastisch dat mijn idee werkte. Er waren blijkbaar meer mensen met mijn probleem. Kort daarna volgde vanzelf allerlei leuke publicaties in grote bladen waar ik ontzettend trots op ben. Ik weet nog precies dat mijn zusje gillend opbelde: ''Aaaaah, hipinderegen.nl staat in de Cosmopolitan!" En dat ik werd opgebeld door een styliste van RTL Boulevard met de vraag of ze wat regenjassen mochten gebruiken voor een reportage over hippe regenkleding de volgende dag. Jeetje, wat was ik toen megatrots! Ik ben toen dezelfde avond nog met een vriendin naar een meetingpoint gegaan om de regenjassen af te leveren bij deze styliste. Overigens wisten mijn vriendinnen pas na een aantal maanden dat ik met Hipinderegen.nl was begonnen. Ik had het niemand verteld behalve mijn vriend, moeder, broertje en zusjes. Na een aantal maanden zei ik: "Oh ja, ik heb trouwens een webshop." En ik geloof dat dit de juiste keuze was. Ik geloofde zelf namelijk 200% procent in Hipinderegen.nl. Ik denk dat als ik het eerder tegen meerdere mensen had verteld, dat ik dan minder in mijn eigen idee had geloofd. Omdat mensen die niet in jouw idee geloven, kritische vragen gaan stellen of misschien (onbewust) niet zo enthousiast reageren waardoor je zelf weer gaat twijfelen. Daar had ik nu geen last van. In de jaren die volgden ging ik me steeds meer verdiepen in online marketing. Ik vond het machtig interessant om hier alles over te weten te komen. Ik zat dan ook dag- en nacht achter de computer en volgde zo'n beetje iedere online marketingblogger. Vaak zat ik zelfs nog met een tablet in bed de allerlaatste online marketing weetjes te lezen. Ik kan mezelf daarom ondertussen wel een redelijke "Google nerd" noemen. Mijn "Google nerd" gedrag resulteerde erin dat ik in 2011 mijn omzet van 2010 weer verdubbelde. En in 2012 mijn omzet van 2011 weer verdubbelde. Ondertussen was ik klaar met school en wist ik nog niet helemaal wat ik wilde. Ik kon nog niet leven van Hipinderegen.nl en daarom ben ik 4 dagen gaan werken, waarvan 1 voor Hipinderegen.nl. Begin 2013 bedacht ik wat ik met Hipinderegen.nl wilde. Ik kon het zo door laten kabbelen in mijn provisorische, zelfgebouwde webshopje en het echt als hobby naast mijn werk houden of ik kon het professioneel aan pakken. Ik besloot het laatste te gaan doen. Mijn collega (webdesigner) zou een nieuw logo en website ontwerpen. Ondanks dat ik dacht dat ik goed uitlegde wat ik precies wilde, kreeg hij het maar niet voor elkaar om iets in elkaar te flansen wat ik super cool vond. (Volgens mij begreep hij me niet helemaal, omdat hij een man is ;) ) Ik wilde een website die bij mij zou passen. Ik hou van kleur, ik ben chaotisch, ik hou van gekkigheid etc. Ten einde raad vroeg ik mijn nichtje (grafisch ontwerper, maar geen webdesigner) of zij me niet kon helpen. Ik legde in vijf minuten uit wat ik precies bedoelde en binnen een uur kreeg ik een schets van haar waar ik super enthousiast van werd. Wat een opluchting was dat! Nog steeds ben ik mijn nichtje Marije Boon hier ontzettend dankbaar voor. In samenwerking met mijn oude collega werd zo het nieuwe ontwerp gemaakt. Daarna werd de webshop gebouwd door Chris van GetMagented in Magento (wereldbekend, groot webshop systeem). Ik heb Chris in 2,5 jaar tijd nog nooit ontmoet en nog nooit telefonisch gesproken. :) Heel veel mensen vinden dit heel bizar, maar het gaat prima zo. Vaak zit hij aan de andere kant van de wereld en fixt hij binnen no-time een probleem. Dus ook daar ben ik erg blij mee. Na het bouwen was ik dagenlang alle producten aan het invoeren. Echt vreselijk werk en uiteindelijk op 1 april 2013 ging de nieuwe website online. Ondertussen wisselde ik nog een keer van baan, maar wederom was deze baan ook helemaal niets voor mij en werd ik er alleen maar verdrietig van. Het liefst wilde ik pas stoppen met werken, zodra ik zou kunnen leven van Hipinderegen.nl. Maar toen ik op op een gegeven moment voor de zoveelste keer verdrietig thuis kwam, heb ik de knoop doorgehakt en per direct ontslag genomen. Uiteraard was het doodeng, maar ik ben gelukkig niet zo materialistisch en mijn insteek is dat ik liever iets iedere dag doe wat ik super leuk vind, dan dat ik veel geld heb maar iedere dag doodongelukkig word. Daarnaast wilde ik graag bouwen aan mijn droom. Mijn droom was om alle vrouwen in Nederland blij te maken wanneer het regent. Dit is nog steeds mijn visie. Ik kreeg en krijg zoveel energie van lieve mailtjes van klanten die zo blij zijn dat ze eindelijk vrolijk worden wanneer het begint te regenen omdat ze hun leuke regenjas weer aan mogen. Daar doe ik het allemaal voor. Andere mensen blij maken. Daarom kreeg iedere klant nadat de nieuwe website online ging een handgeschreven kaartje. Dit werd altijd ontzettend gewaardeerd. Daarnaast zijn alle geautomatiseerde e-mailtjes gepersonaliseerd en voorzien van een vrolijke touch en probeer ik via social media een beetje vrolijkheid te scheppen omtrent regen. Regen wordt toch gezien als iets negatiefs. Maar goed. Ik ging dus 100% voor mijzelf werken en bleek ook nog eens zwanger te zijn. Binnen 9 maanden moest ik dus hard werken om alles goed neer te zetten, want daarna kreeg ik een ukkie. Gelukkig regende het die herfst direct ontzettend veel en kon ik weer een paar vreugdedansjes maken. Ik merkte toen wel dat ik het saai vond dat ik die vreugdedansjes altijd alleen moest maken. Niemand waarmee je dat even kan delen. Natuurlijk heb je wel je familie of vriendinnen, maar om nou elke keer weer te zeggen dat je een top omzet hebt behaald. Op dat moment realiseerde ik me wel dat ik het jammer vond dat ik niet samen met iemand anders werkte en samen iets bereikte, zodat je dat geluk samen kunt delen. Door de vele regen die herfst (en natuurlijk door mijn inzet ;)) ging het gelijk erg goed met Hipinderegen.nl. In december 2013 had ik echter een punt bereikt waarop ik dacht:"Hoe gaan we nu weer verder?". Hoe kan ik zorgen dat Hipinderegen.nl nog groter groeit zodat ik er echt van kan leven? Ik besloot toen dat ik Hipinderegen.nl maar op 1 manier kon laten groeien en dat was door mijn online marketing kennis te vergroten en verbreden. En waar vind je nu meer online marketing kennis dan bij een online marketingbureau? Voor inhuren had ik alleen geen geld, dus ik bedacht me dat ik misschien maar part-time voor een online marketingbureau moest gaan werken. Ik had nog wel uren/dagen over. Er waren alleen 2 problemen. Punt 1. Ik was zwanger en niemand ging me voor 3 maanden inhuren. Punt 2. Ik wilde part-time werken, zodat ik daarnaast nog aan Hip verder zou kunnen werken. Toen bedacht ik:"Waarom bied ik mij niet gratis aan bij super goeie online marketingbureaus?". Zo gezegd, zo gedaan. Ik stelde een brief op en e-mailde 5 directeuren van grote online marketing bedrijven. Binnen een uur had ik 3 reacties van bedrijven waarbij ik op gesprek mocht komen. Met één bedrijf kreeg ik uiteindelijk een samenwerking en daardoor kwam ik in contact met de ex-webshop manager van Sissy Boy waar ik uiteraard weer erg veel van heb geleerd totdat ik beviel van mijn eerste kindje. 5 mei 2014 was ik uitgerekend. Ik was in principe van plan om nog tot 36 weken te werken en met 36 weken wilde ik alles helemaal geregeld hebben. Mijn moeder en zusje zouden sowieso de eerste drie weken de pakketten verwerken en daarna zou ik het weer zelf moeten doen. Maar mijn kleine ukkie gooide roet in het eten. Met 35,5 braken mijn vliezen en kwam mijn lieve zoontje Teun ter wereld. Dat alles zette Hip ook even op zijn kop. Ook omdat Teun een zogenaamde 'huilbaby' was. Na 3 maanden ging Teun voor 2,5 dag naar zijn oma's en begon het echte werk weer. In augustus 2014 regende het, en regende het, en regende het. En Hip draaide als een tierelier. Ondertussen was Hip verhuisd van de kamer van mijn broertje naar een kamertje in mijn eigen hui,s en van dit kamertje weer verhuisd naar de zolder op mijn moeders schuur. Daar stond ik dan. Dagelijks 100 pakketjes te voorzien van handgeschreven kaartjes en gebukt in te pakken onder een gammele tafel onder een schuin dak. Gelukkkig kreeg ik heel snel hulp van nichtje Mariska en Marit. De zolder van moeders was ondertussen ook te klein geworden en dus verhuisde Hip naar een lege ruimte van 15 x 7 in het nieuwe bedrijfspand van mijn man en zijn familie. Onze eerste officiële locatie. Een echte inpaktafel en een echt kantoor en magazijn. Super cool! Wat kun je dan trots zijn. Een kindercollectie kon na de geboorte van Teun natuurlijk niet meer achter blijven. :) Daarom kreeg Hip kort daarna ook een kindercollectie. Er zijn opzich vrij veel kinderregenjasjes te vinden, maar het is allemaal plastic troep. Daarom ben ik ook daarvoor op zoek gegaan naar een unieke, kwalitatieve kindercollectie. En zo bestaat Hip dus zomaar alweer 5 jaar... en kan ik eigenlijk eindigen waar ik ook al mee begonnen ben. 5 jaar waarin ik ontzettend veel heb geleerd en vele leuke momenten, maar ook keiharde momenten heb mee gemaakt. Ik ben super dankbaar dat Hip uitgegroeid is tot een volwaardig bedrijf en ik hoop dat ik nog heel wat jaren vrouwen en kinderen blij kan maken wanneer het regent, zodat ik over 5 jaar dit verhaal weer wat langer kan maken ;)